No, cóż. Może tu nie jest tylko twój dom, ale tu śpisz, masz rodzinę itd. Twój dom to taka ulica ;)

Każdy może dać obrazek swojego domku

Przychodzi do swojego domu.
Siada w fotelu.
Pije herbatę.
- Kita! Pobawmy się!
- Nie.
- Kita! Bo się obrażę.
Kita odstawiła na spodek filiżankę, wstała.
Podeszła do okna, a Aka-chan podleciała za nią.
Kita wzięła w ręce Aka-chan.
- Wiesz, że nie lubię kiedy się obrażasz, ale ja już jestem za duża na zabawy.
- Wcale, że nie! Masz dopiero 15 lat!
- Chyba już 15 lat.
- Ale wiesz... że tylko kiedy staniesz się dorosła ja zniknę na zawsze.
- Dlatego nie mam zamiaru odkrywać prawdziwej siebie. Przy najmniej dopóki będę sama...
Aka-chan wzniosła się w powietrze.
Mrugnęła do Kity i wyleciała przez okno.
- Aka-chan!
Kita szybko wyszła z domu i zbiegła na dół do klatki schodowej.
Wybiegła przez drzwi i pobiegła za Aka-chan.

Przychodzi do domu
Siada na łóżku
Rozmyśla
-Pomożesz mi? - Woła mama
-Dobrze
Schodzi na dół
Gotuje zupę
Przylatuje Nori
-Co robisz? -Pyta Nori
-Gotuję
Nori próbuje zupy
-Okropne! Z dziewczyny nie umiejącej gotować, na dziewczynę gotującą wspaniale, zmiana charakteru!
Jej spinki zmieniają się w gwiazdki
Zaczyna szybko wsypywać różne przyprawy i rzeczy
Nori próbuje
-Teraz jest o wiele lepsze! - Woła Nori
Próbuje
-Masz rację!
Stawia zupę na stół
Idzie do pokoju
Przebiera się w piżamę
Kładzie się na łóżku
Czyta
Usypia

Przychodzi
Siada na łóżku
Słucha muzyki
-Siostrzyczko, pomóż miii!- słyszy
-NIE!!!!!!-woła i zamyka drzwi
-Czemu to zrobiłaś?- Pyta Yukino- Z dziewczyny wrednej, na dziewczynę pomocną! ZMIANA CHARAKTERU!
Jej kwiatki zmieniają się na wstążki
Zbiega na dół do siostry
-Co jest, Kodocha-chan?- pyta
-Poooomóż mi! Nie umiem tego zrobić!
Kodocha pokazuje obrazek w książce, praca ręczna
Bierze książkę i próbuje
Nie udaje jej się
-Z dziewczyny nie umiejącej robić prac ręcznych na dziewczyne potrafiącą to! ZMIANA CHARAKTERU!- woła Hiso
Robi szybko pracę i biegnie na górę
-Dzięki siostrooooooooooo!- woła Kodocha
Siada na łóżku
Chwyta Hiso
-Spuszcze cie kiedyś w WC -_- - mówi i wypuszcza Shugo Charę

Wychodzi przed dom
Widzi w ogrodzie obok 3 jajka X
Wzdycha i zmienia się
-Zarysowanie!-woła
Jajka zatrzymują się
-Magia rysunku!-woła
Jajka wchodzą do serc dzieci
Wchodzi do domu i słucha muzyki

Patrzy przez okno.
Nagle widzi błyski świateł.
- Kita-chan! Dokąd idziesz?
Kita właśnie ubierała płaszczyk.
- Kita-chan! Przecież ciebie nie obchodzą takie rzeczy!
Kita jednak ją zignorowała i wyszła, wiedziała jednak że Aka-chan wyjdzie za nią.
I tak się stało.
Kita pobiegła w stronę błyskającego się światła.
Po chwili zatrzymała się jak wryta.
- Aka-chan! Moje serce otwarte!
- Kita-chan... yh... - Aka-chan w ten sposób się zgodziła.
W stronę Kity leciał tłum jajek X.
- Tak, tak. Wiem, że jesteście moimi wielkimi fanami, ale nie zgniećcie mnie. Piosenka Aki!
Jajka X zatrzymały się.
- Piosenka odrodzenia!
Wszystkie jajka wróciły do swojej normalnej postaci, a potem do swoich właścicieli.
Kita również wróciła do swojej postaci.
- Ha! Teraz rozumiem! - powiedziała Aka-chan. - Nie chcesz zajmować się pojedynczymi jajkami, tylko dużą ich ilością. Wiedziałam, że jesteś dobra.
- Aka-chan...
- ?
- Zamknij się...
Aka-chan nadęła się i otworzyła buzię jakby chciała coś powiedzieć, ale szybko ją zamknęła.
Natomiast wskazała palcem na Kitę - przynajmniej jej się tak wydawało.
- To nie ładnie pokazywać na kogoś palcem, Aka-chan.
- Nie... To jest... on... za tobą...
- Hę?
Kita obróciła się, ale nikogo nie zobaczyła, jednak Aka-chan zniknęła...
- Aka-chan!!
Kita szukała jej wszędzie, jednak jej nie znalazła.

Kita weszła do swojego domu.
Mieszkała sama.
Weszła do swojego pokoju.
Rzuciła się na łóżko.
Obróciła się na plecy.
Zamknęła oczy.
Wkrótce zasnęła.

POdjechali
Wysiada z samochodu
Wchodzi ze chłopakiem do domu
Idą do jej pokoju
Chłopak rzuca jej ubrania
Wchodzi do łazienki
Przebiera się i wychodzi

Przewraca się
-Za długa mamrocze
Wraca i przebiera się

-Zbyt mroczna

-Zbyt dziecinna

-Zbyt tajemnicza

-Ta jest fajna
-Lepsza była ta 2 - odpowiada chłopak
-Będę nosić na zmianę - wzrusza ramionami
Schodzi na dół
-Ej,  siostra. Co jest? - Pyta ją Miyo
-Nic - odburknęła i wyszła

Weszła
Położyła się na łóżku
Słucha muzyki
Wychodzi

Po wieeeeelu treningach z sensei'em i wieeeelu dniach pracy w ,,Barze ramen" jest gotowa
Zakłada
Bierze mroczne ubrania
Wychodzi

Przychodzi
Przebiera sie w
Zaciesza
Wychodzi

Wbiega do domu
Cieszy się z wakacji
Idzie do łazienki
Bierze prysznic
Moczy włosy
Oblewa głowę szamponem
Robi pianę
Spłukuje włosy
Owija się ręcznikiem
Wyciera włosy
Czesze się
Suszy włosy
Związuje włosy w kucyka
Wyciera się
Zakłada żółtą spódniczkę do kolan i niebieską bluzkę z krótkim rękawem
Wkłada do torby kilka rzeczy
Wychodzi

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Przychodzi
Wchodzi do pokoju i zamyka drzwi
Chowa klucz w szkatułce
Upewnia się że nikt jej nie widzi
Wyjmuje coś z szuflady
Mówi coś do rzeczy
Nori chichocze
-SKĄD SIĘ TU WZIĘŁAŚ?! - krzyczy na shugo charę
-Wleciałam przez okno - piszczy Nori
Wkurza się
Chowa coś
Kładzie się na łóżko

(poprzedni post -> Kocie ścieżki)
Obudziła się w ciepłym łóżku.
Kita obróciła się na drugi bok i zobaczyła obok śpiącego Ikuto.
- Kyaa -
Ikuto zatkał jej usta ręką.
- Ciii...
Oboje usiedli na łóżku.
- W porządku?
- Tak... Z resztą czemu miałoby nie być? - odpowiedziała lekko naburmuszona.
- Hm? Mam ci przypomnieć, co wczoraj powiedziałaś?
Kita spojrzała na niego.
- Jak powiedziałaś, że ci zimno, żebym cię objął, a jak zasnęłaś, to powiedziałaś... - Ikuto przerwał.
- Co... co powiedziałam? Z resztą to była nieprawda!
- Oh, tak... z pewnością.
Wspomnienia Ikuto
Rozwiązując liny, Ikuto poczuł jak Kita osuwa się na niego.
Wreszcie skończył z linami.
Zobaczył, że dziewczyna zasnęła, jednocześnie była bardzo zimna.
Aka-chan i Ama-chan położył na brzuchu Kity.
Podniósł dziewczynę i podskoczył na mur.
W drodze do domu Kita powtarzała cały czas: Ikuto...
Kiedy kładł ją na łóżku, ona powiedziała:
- Ikuto, nadchodzą... jajka X...
Chłopak przykrył ją kołdrą, a ona powiedziała:
- Kocham cię... ale nie myśl sobie, że...
                  ~
- Dobra, dobra. Jestem głodny. Zrób coś do jedzenia.
- Pf... - Kita wstała i poszła do kuchni.
Po jakimś czasie Ikuto wyszedł z domu.

Tego dnia Kiyoshi wróciła do domu nieco wcześniej niż zwykle, choć słońce powoli zaczynało już zachodzić. Postanowiła iść do sklepu, chciała kupić sobie zapas chipsów i popcornu by pooglądać jeszcze kilka filmów. Przebrała się więc, wzięła torbę, założyła na głowę kaptur różowej bluzy z króliczymi uszami i wyszła z domu.

Kiyoshi westchnęła i zajrzała do szafy.
-Kochanie, pospiesz się, zaraz się spóźnimy! - Usłyszała z dołu głos matki. Założyła więc sukienkę , zakolanówki w truskawki i czerwone buciki i zeszła na dół.
-No, nareszcie. - Jej rodzicielka cmoknęła z niezadowoleniem. Zaprowadziła córkę do samochodu, sama wsiadła z drugiej strony. - Pamiętaj, bądź miła, ten pan jest gotów zapłacić całkiem sporo pieniędzy by się z tobą spotkać.
Kiyoshi kiwnęła głową bez słowa. Choć nigdy nie wspominała o tym tacie, od czasu rozwodu rodziców jej mama umawiała ją potajemnie na randki z obcymi, często dużo starszymi mężczyznami za pieniądze. Dziewczyna nie była na to chętna, nie miała jednak wyboru. W końcu dojechały na miejsce, do restauracji.

[do - > restauracja]

Kiyoshi wróciła do domu, padła na łóżko i leżała tak przez chwilę, patrząc na sufit.
-Ikuto, tak...? - Mruknęła cicho. Yume patrzyła na nią zdziwiona, unosząc się w powietrzu.
Kiyoshi uśmiechnęła się pod nosem i przytuliła pluszowego misia. Yume nie wyglądała na zachwyconą.