Ląduje tu
Rozgląda się
Szuka miejsca, które ją zauroczy
To chyba nie tu
Idzie dalej

Przylatuje
Czuje tą dziwną atmosferę, jakby ktoś używał bardzo potężnej magii.
Widzi Inuka.
-Inuk? - pyta się
postać nie odpowiada. Nagle rozpływa się.
- Ah! Kaname? - teraz widzi postać Kaname po drugiej stronie.
Dotknęła jego ręki, postać rozpływa się.
Biegnie na górę po schodach.
Gdyby wierzyć legendzie, schody zaprowadzą ją gdzie tylko zechce.
Schody kończą się. Bloomi widzi przed sobą park.
Ten park... jest znajomy... - myśli. - To park na Ziemi, chodziłam do niego z moim poprzednim chłopakiem.
Teraz jest tu pusto - odzywa się głos za nią.
Dlaczego? - odwraca się i widzi starca
Pomyśl, to miejsce jest w twojej głowie. Możesz to zmienić, ale najwyraźniej chcesz być sama.
Sama... Nie, nie chcę być sama!
To teraz chyba wiesz co robić?
Nie wiem nadal. Kogo wybrać?... Nie, to nie jest to pytanie...
Ja też jestem w twojej głowie, możesz sprawić aby mnie tu nie było.
Nie! Zostań. Co wiem? Co mam zrobić?
Wybrać. - starzec rozmazywał się, aż zniknął.
Bloomi wyszła z parku i zbiegła na dół. Park za nią zniknął...
Bloomi wróciła do szkoły.

Przylatuje
Wchodzi po schodach
Widzi jakiś budynek
Idzie w jego stronę
Jest jakiś znajomy, ale dziwnie odrapany...
Wchodzi do środka
Widzi różne drzwi
Otwiera jedne
Wchodzi do odrapanej sali
Widzi stare radio, drążek, lustro...
W kącie leżą baletki
Wszystko jest szare
Coś poruszyło się
Podchodzi
To jakiś pamiętnik
Otwiera go
Kartki puste
Obok leży stare pióro, kałamarz i jakaś karteczka
Sprawdza czy atrament działa a pióro pisze
Wszystko OK
Piszę w pamiętniku: "Nazywam się Isabella Sekomoto, dla przyjaciół po prostu Bella."
To, co napisała znika a za to pojawia się odpowiedź (jakby ktoś to pisał) "Witaj, Bello. Nazywam się Dolores Mal."
Odpowiedź znika
Pisze "Czy wiesz co się tu stało?"
Odpowiedź "Tak."
Piszę "Możesz mi o tym opowiedzieć"
Wstrzymuje oddech
Odpowiedź "Nie."
Myśli: "A niech to!"
Pojawia się ciąg dalszy: "Ale mogę Ci pokazać."
Przenosi się kilka lat wcześniej
Sala jest śliczna, różowo-żółta
Rozgląda się, jest znajoma
Widzi tańczące dziewczynki, coś koło... 5 lat
Są od tyłu do niej
Tańczą ślicznie
Nagle jedna się przewraca i jedna z nich do niej podchodzi
Przygląda się im
W tej blondyneczce rozpoznaje siebie
Ta z ciemnymi włosami to chyba... tak! To Yuuki!
Pani Doris mówi do dziewczynek: - A teraz dzielimy się! Cztero-osobowe grupki proszę! I rozdzielamy!
Yuuki, Emma, Elisabeth i Bella stają razem
Julka, Cho, Emily i Barbara stają w czwórkę
Dalej nie widzi jak się dzielą
Jej uwagę zwraca mała dziewczynka stojąca w drzwiach
P. Doris mówi im jak ćwiczyć
Ćwiczą ładnie
Yuuki mówi do Belli: -Bello, ja będę musiała wyjechać. Wrócę za... jakiś miesiąc czy dwa.
Bella: -Yuuki! Proszę, nie! Nie zostawiaj mnie!
Y: -Ale ja muszę!
B: -Ale... ale...! Jesteśmy jak sis! Nie rób mi tego!
Yuuki odchodzi
Belle (obie ) patrzą za nią
Młodszej Belli leci łza
Wszystkie dzieci idą do domów
Bella idzie na końcu
Pani Doris wychodzi z budynku
Nikt nie zauważył tamtej dziewczynki
Wychodzi z kryjówki
Za nią wychodzi druga
Pierwsza ma czarne włosy i oczy czerwone jak krew
Druga ma błękitne włosy, tak samo oczy
Czarnowłosa zaczyna wszystko niszczyć
Ta na błękitno próbuje ją powstrzymać
Czerwono oczna odpycha ją
Błękitna ponawia atak, przegrywa
Czerwono-czarna niszczy wszystko
Wszystko rozpływa się w powietrzu
Bella wraca do ciemnego, odrapanego pokoju
Wraca do Alfei

Przychodzi
Szuka miejsca które ją zauroczy
To nie jest to
Postanawia pospacerować po schodkach
Doszła do połowy schodów, gdy nagle coś usłyszała
Odwróciła się
Przed nią stała znajoma dziewczyna
Alexie - szepnęła Jess
Dziewczyna tylko się uśmiechnęła
Wyciągnęła rękę, aby dotknąć przyjaciółki, ale ręka przeszła przez Alexie
Przerażona Jess zaczęła zbiegać jak najszybciej ze schodów
Kiedy zeskoczy z ostatniego stopnia pobiegła najszybciej jak mogła, żeby zostawić te schody i widmo przyjaciółki daleko za sobą

Dotarła tutaj niesiona przez wampira.
Po chwili postawił Rikę i szepnął:
Skontaktuję się.
Rika natychmiast wróciła do szkoły, a jej noga wróciła do poprzedniego stanu.

-Eeee... jak chcesz.
Lądują

Wbiega za nią

Znajdują się w białym pokoju w którym jest jedno jedyne łóżko
Podchodzą do łóżka
Na nim leży drobna postać, ma zamknięte oczy
-Yuuki?
-Czekałam na was...-odzywa się Yuuki, mówi bardzo cicho
-Co się stało? Skąd wiedziałaś że przybędziemy?
-To długa historia... i zgadywałam ^^
-To ma coś wspólnego z wampirami?
-Dobry żart- Yuuki prycha- mój brat jest wampirem, jeśli nie zauważyłaś >.<
-Etto... ^^'

Robi wielkie gały
-Jakto? Dlaczego?
Na usta ciśnie jej sie tyle pytań, że nie wie od którego zacząć
-Bella, zrób to co Lily i uciekaj!- woła Lirion
-Dlaczego?
-Nie pytaj, tylko uciekaj!
Lirion zmienia się w tygrysicę i rozgląda się
-Wyczuwam złą energię, musimy uciekać.
-Złą energię?-pyta Yuuki i nagle kołdra opada a dziewczyna znika
-Co do...?!
Biegną z Lirion do drzwi
Próbuje je otworzyć
-Zamknięte!
Szarpie drzwi z całej siły