Przychodzi
Wbiega na schody
Dociera na koniec
Otwiera drzwi i wchodzi do swojego marzenia
Przeżywa marzenie
Zauważa że za 5 minut będzie tu godzinę
Wychodzi z marzenia
Zbiega po schodach w dół
idzie dalej

Mężczyzna wbiegł po schodach z prędkością światła.
Wszedł do swojego marzenia.
I zobaczył swoją ukochaną dziewczynę.
Ostatni raz pocałował ją i zabił tym samym mieczem, co Rikę.
- Dlaczego?
- I tak już zginęłaś, a teraz twoje ciało znowu będzie żyło.
- Jednak znalazłeś odpowiednią duszę... Więc... żegnaj. - zamknęła oczy.
- Wybacz...
Mężczyzna zdjął naszyjnik jeszcze raz i założył je na szyi swojej ukochanej.
Kryształ zaświecił mocnym światłem.
Mężczyzna upadł na plecy.
Dziewczyna jednak ożyła.

- Ha? Co się stało? uh... aaaaaa!!! Jestem przebita!!
- Więc... udało się...
- Ty!! TO Ty to zrobiłeś!! Jestem teraz w innym ciele!
- Powinnaś być wdzięczna, nie masz już na sobie klątwy, a nadal jesteś najpotężniejszą czarodziejką.
- Mam być wdzięczna?! Za to, że jestem w innym ciele?
Rika, albo raczej Anabella wstała i podeszła do mężczyzny.
Uderzyła go w twarz z plaskacza.
Mężczyzna pomasował sobie policzek.
- Tak właściwie, to jak masz na imię?? - po uderzeniu uśmiechnęła się.
Mężczyzna został oczarowany. Mówiąc szczerze nigdy nie widział na twarzy swojej ukochanej uśmiechu.
- ? No, co?
- Jestem Kaito.
- Anabell. - Rika/Anabell wyciągnęła do niego rękę. - Ale nie myśl sobie, że ci wybaczyłam. Gdzie my tak właściwie jesteśmy?
- Schody marzeń.
- Ha?! Ile juz tu siedzimy?
- Około pół godziny.
- Szybko, wyjdźmy stąd.
Anabell odwróciła się do niego plecami i zaczęła biec.
Czuła się bardzo lekko.
Po chwili wyszła z marzenia Kaito i poszła do szkoły.
Na dobre zgubiła ślad Kaito.

Takumi wbiega szybko po schodach.
Otwiera drzwi na końcu schodów.
Przechodzi przez nie.
Przez pół godziny szukał odpowiednich owoców i innych ziół.
Kładzie naszyjnik na ogromnym kamieniu.
Nie wiadomo co mu zrobił, ale naszyjnik zaczął świecić.
Po chwili wokół naszyjnika powstała chmura mgły i pyłu.
Takumi zmrużył oczy, po chwili zobaczył dziewczynkę.

Zaczął się śmiać.
- Z czego się śmiejesz?
- Spójrz na siebie. - próbując powstrzymać śmiech przemówił.
- AAAA!!!! COŚ Ty zrobił!!?? To jest gorsze od tamtego ciała!
- Hahahahaha... ale.... w... tym.... możesz...się zmieniać.... - przerywał śmiechem.
- Co?
- Możesz zmienić swoje ciało kiedy zechcesz. - powiedział opanowując się.
- Jak?
- Spróbuj pomyśleć o innym ciele i potrzyj naszyjnik.
Anabella tak zrobiła.
I o to co wyszło:

- Nie!

- Za młoda!

- Za długie włosy!

- Podwójna?!

-RÓŻOWE WŁOSY?!

- W tym mogę zostać.
- Ślicznie. A teraz chodź szybko. (Do Raju)
- Gdzie?
- Zobaczysz.