Wchodzi.
Siada do zamówionego stolika.
Po jakimś czasie dostaje kartkę z treścią:
Przykro mi, ale nie możemy się dzisiaj spotkać.
To już kolejny raz kiedy on odmówił spotkania.
Kita wstała i wyszła.

Wysiadła z mamą z samochodu. Była w tej restauracji już kilka razy. Weszły do środka. Powitał je dobrze znany dziewczynie chłodny wystrój lokalu. Westchnęła cicho, obserwując jak rodzicielka bierze od jakiegoś na oko 30-letniego kolesia gruby plik banknotów i chowa do torebki a następnie wychodzi, uśmiechając się promiennie do córki. Od tego momentu dziewczyna stała się zabawką mężczyzny aż do momentu rozstania. Mógł z nią zrobić co tylko chciał - jej matki to nie obchodziło. Mężczyzna ruchem ręki z uśmiechem wskazał dziewczynie miejsce.
-Witaj, Kiyoshi. Jestem Kaname Hisogawa. Usiądź, proszę.
Dziewczyna posłusznie usiadła, patrząc na niego. Po chwili złożył zamówienie - najdroższe dania dla obojga i pyszny deser. Po jedzeniu zamówił również białe wino, które podał dziewczynie.
-Um... dziękuję, ale nie mogę pić jeszcze alkoholu...
-Wypij, proszę. Inaczej będzie mi przykro.
Dziewczyna była zmuszona posłusznie wypić cały kieliszek. Mężczyzna uśmiechnął się, zapłacił rachunek, chwycił ją za rękę i zaprowadził ze spokojem do parku.

[do parku~!]