«--

Ginny · 2010-10-13 19:06:22

Przybiega
Widzi profesorkę na podłodze
Wszędzie jest pełno krwi
Wie że jest już za późno
Widzi otwarte okno
Podchodzi do niego
Na parapecie jest krew
Wpatruje się pod okno
Tam też jest krew
Nagle rany (które nie wie jak sobie zrobiła gdy zemdlała) zaczynają ją boleć i piec
Leci z nich świeża krew
Zamyka oczy
Widzi przed sobą jego... Chłopaka który dwukrotnie uratował jej życie
,,On coś wie" myśli
-Muszę go zobaczyć... - mówi szeptem
Przed wyjściem klęka jeszcze przed Riką
Przesuwa ręką po jej włosach
Wstaje
Wychodzi

Alex · 2010-10-13 20:29:17

Przybiega
Widzi martwą Rice
Panikuje
Zaczyna płakać
Biegnie do pokoju Lily

Aya · 2010-10-13 20:57:38

Wchodzi do gabinetu.
Jest strasznie ciemno.
Zapala światło i...
Widzi siebie martwą.
Odwraca wzrok.
- Ale muszę wziąć klucze do pokoju - myśli.
Zerka ponownie na ciało... którego nie ma...
Rozgląda się wokół.
Nagle przed nią pojawiają się klucze w powietrzu.
- Tego szukasz?
- Znowu ty, Kaito!
Próbuje złapać klucze, ale wymknęły się jej wprost sprzed placów.
Traci równowagę, którą po chwili łapie z powrotem, dzięki zdolnościom kota.
- Czego chcesz ode mnie? Wiesz, że jesteśmy wrogami...
Kaito zbliżył się do Anabelli.
Ta zrobiła krok do tyłu.
I tak poruszali się, aż w końcu Anabella trafiła na ścianę.
Spróbowała użyć magii w nowym ciele.
Za pierwszym razem nie udało się.
Za drugim udałoby się, gdyby nie to, że Kaito złapał ją za ręce.
Nagle zrobiło się ciemno - światło zgasło.
Oczy Kaito wyjątkowo połyskiwały.
- Darowałbyś sobie, Kaito - ktoś powiedział.
- Kanaye, więc dotarłeś.
Anabella była zdezorientowana, jednak wszystko dokładnie widziała, bo miała kocie oczy.
- Kim ty jesteś? Kim lub czym wy jesteście i czego ode mnie chcecie?
Kaito puścił jej ręce.
- Więc... jesteśmy czarnoksiężnikami i mamy zadanie was chronić.
- Czekaj, bo uwierzę. ON! MNIE DŹGNĄŁ MIECZEM!
- Ale nie masz już na sobie klątwy - powiedział Kaito.
- Nie obchodziło mnie, to że przyjaciele ginęli... Traktowałam ich jak zabawki, a oni zawiązali ze mną więzi. Sami sobie na to zasłużyli... - powiedziała roztrzęsiona, po czym zaczęły jej lecieć łzy.
Przytuliła się do Kaito, który objął ją w pasie i zaczął uspokajać.
Po jakimś czasie Kanaye zaczął wyjaśniać o co chodzi.
- Jesteśmy obrońcami czterech najpotężniejszych. Jest nas czwórka, resztę poznasz później. Żeby uratować świat...
- przed czym? - wtrąciła Anabella.
- Lepiej mu nie przerywaj. Naprawdę tego nie lubi - szepnął jej Kaito.
- Więc, żeby uratować świat musicie wszystkie pozbyć się klątwy. Każdy z nas ma swój sposób na pozbycia się klątwy.
- Czyli trafiłam na ten najgorszy? - spojrzała wymownie na Kaito.
- Tak... x.d
- Ej, co chcecie do mojego sposobu?
- Nic...
Zaczęli rozmawiać, poznawać się i śmiać.

Aya · 2010-11-20 13:18:22

Wchodzi do gabinetu.
Przypominają jej się chwile, które spędziła z Kaito, Kanaye.
Teraz musi ich zabić.
- Ksso - wali w biurko pięścią. - Dlaczego tylko mi się to zdarza.
Ktoś zapukał do drzwi.
- Proszę.
Anabella sięgnęła od niechcenia do szuflady biurka po jakiś papier.
Po chwili zerknęła na gościa.

- Takumi! - dyrektorka rozpoznała swojego kolegę z klasy ze świata ludzi.
- ... my się znamy?
Anabella przybrała na sekundę postać Riki.
- R- Rika!?
- C-co ty tu robisz?
- Nie wiedziałem, że ty możesz być dyrektorką szkoły magii.
- W przeszłości, może byłam niezdarą, ale tutaj jestem kimś ważniejszym.
- Taak. Dyrektorka najlepszej szkoły magii, kto by pomyślał.
- Nawet kimś ważniejszym, ale... ty... masz jakieś moce?
- Ba, pewnie że tak. Jestem najlepszym czarnoksiężnikiem na tym świecie. Jednym z najpotężniejszych. Numer 1 wśród najpotężniejszych.
- Hahahaha...
- Z czego się śmiejesz?
- To samo ja mogę powiedzieć. Jestem numerem 1 wśród najpotężniejszych czarodziejek.
- Nie czuję od ciebie żadnych silnych mocy.
- Tak samo ja. Ale wiem, że i ty uczyłeś się ukrywać swoją moc tak jak ja.
- Więc może się kiedyś zmierzymy?
- Chętnie, a tak przy okazji. Dlaczego do mnie przyszedłeś?
- Aa... dyrektor mojej szkoły kazał ci przynieść to. - pokazał papier.
Anabella wzięła od niego papier i szybko przeczytała.
- Jak zwykle chce kupić od nas trochę truskawkowego wina. Powinien sobie załatwić stałą dostawę od wróżek.
Anabella coś napisała na tym samym papierze.
- Powiedz mu, że to ostatni raz.
- Tak właściwie to po co wam jest truskawkowe wino?
- ...jest potrzebny do innych eliksirów.
- Ale tym się zajmują czarownice, nie uważasz?
- ... tak... dobra... przejrzałeś mnie. Zbieramy na tym pieniądze i same z tego korzystamy.
- Wracaj już do szkoły.
- Nie musisz mi rozkazywać.
- Chyba nie wiesz kto do ciebie mówi.
- Tak, tak 1 najpotężniejsza i dyrektorka szkoły magii.
- I minister magii.
- Ha?!
- No, tak przez przypadek nim zostałam, więc idź już.
- To pa.
Takumi Usui wyszedł.
Anabella została sama.

Aya · 2010-12-01 19:00:12

Siedzi w gabinecie.
W tej chwili tak wygląda:

Ktoś zapukał.
- Proszę.
Weszła dziewczyna.
- Migune!
- Tak... Skąd pani wiedziała? Pani jest dyrektorką? Łał ta szkoła jest jednak niesamowita.
- Co ty tu robisz?
- Jak to co? Przyszłam odwiedzić swoją siostrę i pouczyć się magii.
- Migune, to ja Rika. Chociaż teraz jestem Anabellą.
- Znowu zmieniłaś ciało?
- Taak... ale nie z mojego powodu... Już dwa razy mnie zabili.
Ktoś wszedł bez pukania.
- Takumi... Usui... może byś pukał?
- Tak, tak... Kto to?
- Moja bliźniacza siostra.
- E... hahahaha nie jesteście wcale podobne.

Ona tak wyglądała.
- Zapomniałeś? Mogę dowolnie zmieniać wygląd.
- Nawet jeśli, to w szkole tak też nie wyglądałaś. A byłabyś ładniejsza.
(wali Takumiego jak w anime)
- Dobrze, więc pokażę ci jak wyglądałam dzień przed pierwszym dniem w nowej szkole.
Pociera naszyjnik.

Migune skrzywiła się lekko.
- Nawet kiedy byłyśmy bliźniaczkami, to Megurine zawsze się wyróżniała, ja byłam w tyle...
- Megurine? - spytał Takumi.
- Tak się kiedyś nazywałam. Obecnie nazywam się Anabella Rika Megurine.
- Zmienisz już wygląd? - zapytał dziwnie Takumi.
- Ha? A co nie podoba ci się?
Anabella (Megurine, Rika) podeszła do niego swoim ulubionym krokiem.
Położyła na jego ramieniu swoją dłoń.
Spostrzegła na twarzy Takumiego coś niecodziennego, a mianowicie rumieniec.
Odeszła od niego za biurko.
- Migune, mówiłaś że chcesz się tutaj uczyć. Dostałaś magiczne moce?
- Jeszcze nie, ale mama mówi, że już za 2 tygodnie powinnam je dostać.
- Za 2 tygodnie są nasze urodziny. Wracaj teraz do domu.
Migune z niechęcią wróciła do swojego domu, ale zgodziła się na to tylko ze względu na teleporter.
- Takumi na co czekasz? A właściwie to po co przyszedłeś?
- Tak sobie...
Anabella wyszła z gabinetu, zostawiając Takumiego samego.